法集超初地,工毫構妙缘。星占世外聚,月写相中圆。指指谁标谕,心心自默传。惟应阿堵处,俱是到忘筌。
思妇 闺怨 怀人
去岁从游泛绿波,西湖今日又新荷。生来长是欢悰少,老去更堪离别多。客里送君留不住,尊前为我饮无何。休休万事付一醉,为报骊驹未要歌。
抒情 思妇
函盖乾坤气量周,铜晴岁眼一齐取。岁多利脑尖锋者,到此如何敢出头。
思妇 怀人 愿望
风净绿阴合,山明清昼长。钵单浮野润,龛座閟幽香。鸟哢集初夏,鹤飞迎夕阳。离人何用饮,有客又成章。
思妇 愁苦 伤怀
动足燕巢幕,投身羝触藩。惊风伤断雁,落叶悟飞鸢。汝子颇难教,吾儿全未婚。重阳归省罢,犹得对床论。
思妇 抒情 怀人 怨情
采桑归路河流深,忆昔相期柏树林。奈许新缣伤妾意,无由故剑动君心。
写人 思妇 抒情 怀人
揽辔穷登降,阴雨遘二旬。但见白云合,不睹岩中春。急涧岂易揭,峻途良难遵。深林猿声冷,沮洳虎迹新。始霁升阳景,山水阅清晨。杂花积如雾,百卉萋已陈。鸣驺屡骧首,归路自忻忻。
同伴,相唤。杏花稀,梦里每愁依违。仙客一云燕已飞,不归,泪痕空满衣。天际云鸟引情远,春已晚,烟霭渡南苑。雪梅香,柳带长,小娘,转令人意伤。
思妇 忆人 怨情
江畔,相唤。晓妆鲜,仙景个女采莲。请君莫向那岸边,少年,好花新满船。红袖摇曳逐风暖,垂玉腕,肠向柳丝断。浦南归,浦北归,莫知,晚来人已稀。
伤心独立旧池台,日日西风送雨来。别后思君无限事,一封书发两番开。
伤春 思妇 抒情
青云肯与白云期,开到黄花又几枝。积雨分明留客意,空山遮莫爱人时。高才自与经纶熟,野性从来水石宜。未敢与君论出处,暂同一笑醉霞卮。
晓风吹梦春色遍。栖稳梁燕。合欢衾,双凤扇。厌他常见。枕屏帆影向人来。又重回。
思妇 离愁 战争
浣花游迹寄南池,洗马鸣蝉感昔时。遇主名高《三礼赋》,怀人心折《八哀》诗。铸同贾岛应呼佛,绣比平原合买丝。玉貌仰瞻如旧识,忆曾亲拜草堂祠。
思妇 抒情 哀怨
锦里,蚕市。满街珠翠,千万红妆。玉蝉金雀,宝髻花簇鸣□,绣花裳。日斜归去人难见,青楼远,队队行云散。不知今夜,何处深锁兰房,隔仙乡。
锦浦,春女。绣衣金缕,雾薄云轻。花深柳暗,时节正是清明,雨初晴。玉鞭魂断烟霞路,莺莺语,一望巫山雨。香尘隐映,遥见翠槛红楼,黛眉愁。