眉半敛。春红已全褪,旧愁还欠。画中瘦影,羞人难闪。新病三分未醒,淡胭脂、空费轻染。凉生夜,月华如洗,素娥无玷。翠袖啼痕堪验。海棠边、曾沾万点。怪近来,寻常梳裹,酸咸都厌。粉汗凝香,蘸碧水、罗帕时揩冰簟。有谁念。原是花神暂贬。
婿和翁、冰清玉润,翩翩丽藻还同。最娇梅福女,月华才貌,正喜早乘龙。恰当春禊候,浴桃花、持赠兰红。作好会鹣鹣,碧箫响彻烟空。香风。画楼吹处,锦笺斑管,分赋匆匆。一双如绛树,一声歌两曲,莫辨雌雄。凤凰飞复止,小比肩,长日房栊。与沈氏,青霜爱子,金粟连丛。
鸣鸠乳燕春闲暇。化作绿阴槐夏。寿酒舞红裳,睡鸭飘香麝。醉此洛阳人,佐郡深儒雅。况坐上、玉麟金马。更莫问、莺老花谢。万里相依,千金为寿,未厌玉烛传清夜。不醉欲言归,笑杀高阳社。
羞归应为负花期,已是成阴结子时。与物寡情怜我老,遣春无恨赖君诗。玉台不见朝酣酒,金缕犹歌空折枝。従此年年定相见,欲师老圃问樊迟。莫负黄花九日期,人生穷达可无时。十年且就三都赋,万户终轻千首诗。天静伤鸿犹戢翼,月明惊鹊未安枝。君看六月河无水,万斛龙骧到自迟。