孙莘老求墨妙亭诗

孙莘老求墨妙亭诗朗读

sūnshēnlǎoqiúmiàotíngshī

lántíngjiǎn((jjiiǎǎ))zhǐzhāolíngshìjiānyóulóngténg

yángōngbiànchūxīnjīnqiūyīng

jiāzixiùjuéwàichūzhōngcángléng((lléégg))

((yyìì))shānchuándiǎnxíngzàiqiānzàiliúyángbīng

língpíngshūguìshòuyìnglùnwèigōngpíng

duǎnzhǎngféishòuyǒutàihuánfēiyànshuígǎnzēng

xìngtàishǒuzhēnhǎogòumǎiduànquēhuījiān((zzēēgg))zēng((jjiiāā))

guī((ffūū))zuòchī((cchhīī))yǐnkōngzhāizhòujìngwéndēngdēng

zōngsànchūzǒuyuèshèngshìchuánshuōkuāyǒupéng

shūlái((qqìì))shīyàoxiěwèi((llìì))wěishūténg

hòuláishìjīnyóushìguòyǎnbǎiniánfēngdēng

niánliúlángjiānháidàotóngshíyīng((yyīīgg))

()