秋qiū词cí二èr首shǒu
自zì古gǔ逢féng秋qiū悲bēi寂jì寥liáo((lliiááoo)),,我wǒ言yán秋qiū日rì胜shèng春chūn朝cháo((zzhhāāoo))。。
晴qíng空kōng一yī鹤hè排pái云yún上shàng,,便biàn引yǐn诗shī情qíng到dào碧bì霄xiāo((xxiiāāoo))。。
山shān明míng水shuǐ净jìng夜yè来lái霜shuāng,,数shù树shù深shēn红hóng出chū浅qiǎn黄huáng。。
试shì上shàng高gāo楼lóu清qīng入rù骨gǔ,,岂qǐ如rú春chūn色sè嗾sǒu人rén狂kuáng。。
自古逢秋悲寂寥(liáo),我言秋日胜春朝(zhāo)。
晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄(xiāo)。
山明水净夜来霜,数树深红出浅黄。
试上高楼清入骨,岂如春色嗾人狂。