[ 舳舻千里 ]全诗拼音读音对照参考
qián chì bì fù
前赤壁赋
rén xū zhī qiū, qī yuè jì wàng, sū zǐ yǔ kè fàn zhōu yóu yú chì bì zhī xià.
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下。
qīng fēng xú lái, shuǐ bō bù xīng.
清风徐来,水波不兴。
jǔ jiǔ shǔ kè, sòng míng yuè zhī shī, gē yǎo tiǎo zhī zhāng.
举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章。
shǎo yān, yuè chū yú dōng shān zhī shàng, pái huái yú dòu niú zhī jiān.
少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。
bái lù héng jiāng, shuǐ guāng jiē tiān.
白露横江,水光接天。
zòng yī wěi zhī suǒ rú, líng wàn qǐng zhī máng rán.
纵一苇之所如,凌万顷之茫然。
hào hào hū rú féng xū yù fēng, ér bù zhī qí suǒ zhǐ piāo piāo hū rú yí shì dú lì, yǔ huà ér dēng xiān.
浩浩乎如冯虚御风,而不知其所止;飘飘乎如遗世独立,羽化而登仙。
féng tōng: píng yú shì yǐn jiǔ lè shén, kòu xián ér gē zhī.
(冯 通:凭)于是饮酒乐甚,扣舷而歌之。
gē yuē:" guì zhào xī lán jiǎng, jī kōng míng xī sù liú guāng.
歌曰:“桂棹兮兰桨,击空明兮溯流光。
miǎo miǎo xī yǔ huái, wàng měi rén xī tiān yī fāng.
渺渺兮予怀,望美人兮天一方。
" kè yǒu chuī dòng xiāo zhě, yǐ gē ér hé zhī.
”客有吹洞箫者,倚歌而和之。
qí shēng wū wū rán, rú yuàn rú mù, rú qì rú sù yú yīn niǎo niǎo, bù jué rú lǚ.
其声呜呜然,如怨如慕,如泣如诉;余音袅袅,不绝如缕。
wǔ yōu hè zhī qián jiāo, qì gū zhōu zhī lí fù.
舞幽壑之潜蛟,泣孤舟之嫠妇。
sū zǐ qiǎo rán, zhèng jīn wēi zuò, ér wèn kè yuē:" hé wéi qí rán yě?" kè yuē:"' yuè míng xīng xī, wū què nán fēi.
苏子愀然,正襟危坐,而问客曰:“何为其然也?”客曰:“‘月明星稀,乌鹊南飞。
' cǐ fēi cáo mèng dé zhī shī hū? xī wàng xià kǒu, dōng wàng wǔ chāng, shān chuān xiāng móu, yù hū cāng cāng, cǐ fēi mèng dé zhī kùn yú zhōu láng zhě hū? fāng qí pò jīng zhōu, xià jiāng líng, shùn liú ér dōng yě, zhú lú qiān lǐ, jīng qí bì kōng, shāi jiǔ lín jiāng, héng shuò fù shī, gù yī shì zhī xióng yě, ér jīn ān zài zāi? kuàng wú yǔ zi yú qiáo yú jiāng zhǔ zhī shàng, lǚ yú xiā ér yǒu mí lù, jià yī yè zhī piān zhōu, jǔ páo zūn yǐ xiāng shǔ.
’此非曹孟德之诗乎?西望夏口,东望武昌,山川相缪,郁乎苍苍,此非孟德之困于周郎者乎?方其破荆州,下江陵,顺流而东也,舳舻千里,旌旗蔽空,酾酒临江,横槊赋诗,固一世之雄也,而今安在哉?况吾与子渔樵于江渚之上,侣鱼虾而友麋鹿,驾一叶之扁舟,举匏樽以相属。
jì fú yóu yú tiān dì, miǎo cāng hǎi zhī yī sù.
寄蜉蝣于天地,渺沧海之一粟。
āi wú shēng zhī xū yú, xiàn zhǎng jiāng zhī wú qióng.
哀吾生之须臾,羡长 江之无穷。
xié fēi xiān yǐ áo yóu, bào míng yuè ér zhǎng zhōng.
挟飞仙以遨游,抱明月而长终。
zhī bù kě hū zhòu dé, tuō yí xiǎng yú bēi fēng.
知不可乎骤得,托遗响于悲风。
" sū zǐ yuē:" kè yì zhī fū shuǐ yǔ yuè hū? shì zhě rú sī, ér wèi cháng wǎng yě yíng xū zhě rú bǐ, ér zú mò xiāo zhǎng yě.
”苏子曰:“客亦知夫水与月乎?逝者如斯,而未尝往也;盈虚者如彼,而卒莫消长也。
gài jiāng zì qí biàn zhě ér guān zhī, zé tiān dì céng bù néng yǐ yī shùn zì qí bù biàn zhě ér guān zhī, zé wù yǔ wǒ jiē wú jìn yě, ér yòu hé xiàn hū! qiě fú tiān dì zhī jiān, wù gè yǒu zhǔ, gǒu fēi wú zhī suǒ yǒu, suī yī háo ér mò qǔ.
盖将自其变者而观之,则天地曾不能以一瞬;自其不变者而观之,则物与我皆无尽也,而又何羡乎!且夫天地之间,物各有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取。
wéi jiāng shàng zhī qīng fēng, yǔ shān jiān zhī míng yuè, ěr dé zhī ér wèi shēng, mù yù zhī ér chéng sè, qǔ zhī wú jìn, yòng zhī bù jié.
惟江上之清风,与山间之明月,耳得之而为声,目遇之而成色,取之无禁,用之不竭。
shì zào wù zhě zhī wú jìn cáng yě, ér wú yǔ zi zhī suǒ gòng shì.
是造物者之无尽藏也,而吾与子之所共适。
" gòng shì yī zuò: gòng shí kè xǐ ér xiào, xǐ zhǎn gèng zhuó.
”(共适 一作:共食)客喜而笑,洗盏更酌。
yáo hé jì jǐn, bēi pán láng jí.
肴核既尽,杯盘狼籍。
xiāng yǔ zhěn jiè hū zhōu zhōng, bù zhī dōng fāng zhī jì bái.
相与枕藉乎舟中,不知东方之既白。