宋代 王安石
拼音:dōng mén bái xià tíng
平仄:平平平仄平
韵脚:(平韵) 下平九青
字典汉字解释:(平韵) 下平九青
东门白下亭,摧甓蔓寒葩。浅沙杙素舸,一水宛秋蛇。渔商数十室,门巷隐桑麻。翰林谪仙人,往岁酒姥家。调笑此水上,能歌杨白花。杨花飞白雪,枝袅绿烟斜。舞袖卷烟雪,绮裘明紫霞。风流翳蓬颗,故地使人嗟。迢迢陌头青,空复可藏鸦。fPC汉语字典
本篇“东门白下亭”内容由汉语字典【www.zxzidian.com】为你解答。
dōng mén东门
dōng mén bái xià tíng, cuī pì màn hán pā.东门白下亭,摧甓蔓寒葩。qiǎn shā yì sù gě, yī shuǐ wǎn qiū shé.浅沙杙素舸,一水宛秋蛇。yú shāng shù shí shì, mén xiàng yǐn sāng má.渔商数十室,门巷隐桑麻。hàn lín zhé xiān rén, wǎng suì jiǔ lǎo jiā.翰林谪仙人,往岁酒姥家。tiáo xiào cǐ shuǐ shàng, néng gē yáng bái huā.调笑此水上,能歌杨白花。yáng huā fēi bái xuě, zhī niǎo lǜ yān xié.杨花飞白雪,枝袅绿烟斜。wǔ xiù juǎn yān xuě, qǐ qiú míng zǐ xiá.舞袖卷烟雪,绮裘明紫霞。fēng liú yì péng kē, gù dì shǐ rén jiē.风流翳蓬颗,故地使人嗟。tiáo tiáo mò tóu qīng, kōng fù kě cáng yā.迢迢陌头青,空复可藏鸦。