[ 盖徒以微辞相感动 ]全诗拼音读音对照参考
dēng tú zǐ hào sè fù
登徒子好色赋
dài fū dēng tú zǐ shì yú chǔ wáng, duǎn sòng yù yuē: quot yù wéi rén tǐ mào xián lì, kǒu duō wēi cí, yòu xìng hào sè.
大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。
yuàn wáng wù yǔ chū rù hòu gōng.
愿王勿与出入后宫。
quot
"
wáng yǐ dēng tú zǐ zhī yán wèn sòng yù.
王以登徒子之言问宋玉。
yù yuē: quot tǐ mào xián lì, suǒ shòu yú tiān yě kǒu duō wēi cí, suǒ xué yú shī yě zhì yú hào sè, chén wú yǒu yě.
玉曰:"体貌闲丽,所受于天也;口多微辞,所学于师也;至于好色,臣无有也。
quot wáng yuē: quot zi bù hào sè, yì yǒu shuō hū? yǒu shuō zé zhǐ, wú shuō zé tuì.
"王曰:"子不好色,亦有说乎?有说则止,无说则退。
quot yù yuē: quot tiān xià zhī jiā rén mò ruò chǔ guó, chǔ guó zhī lì zhě mò ruò chén lǐ, chén lǐ zhī měi zhě mò ruò chén dōng jiā zhī zǐ.
"玉曰:"天下之佳人莫若楚国,楚国之丽者莫若臣里,臣里之美者莫若臣东家之子。
dōng jiā zhī zǐ, zēng zhī yī fēn zé tài zhǎng, jiǎn zhī yī fēn zé tài duǎn zhe fěn zé tài bái, shī zhū zé tài chì méi rú cuì yǔ, jī rú bái xuě yāo rú shù sù, chǐ rú hán bèi yān rán yī xiào, huò yáng chéng, mí xià cài.
东家之子,增之一分则太长,减之一分则太短 ;著粉则太白,施朱则太赤;眉如翠羽,肌如白雪;腰如束素,齿如含贝;嫣然一笑,惑阳城,迷下蔡。
rán cǐ nǚ dēng qiáng kuī chén sān nián, zhì jīn wèi xǔ yě.
然此女登墙窥臣三年,至今未许也。
dēng tú zǐ zé bù rán: qí qī péng tóu luán ěr, yǎn chún lì chǐ, páng xíng jǔ lóu, yòu jiè qiě zhì.
登徒子则不然:其妻蓬头挛耳,齞唇历齿,旁行踽偻,又疥且痔。
dēng tú zǐ yuè zhī, shǐ yǒu wǔ zǐ.
登徒子悦之,使有五子。
wáng shú chá zhī, shuí wèi hào sè zhě yǐ.
王孰察之,谁为好色者矣。
quot
"
shì shí, qín zhāng huá dài fū zài cè, yīn jìn ér chēng yuē: quot jīn fū sòng yù shèng chēng lín zhī nǚ, yǐ wéi měi sè, yú luàn zhī xié chén zì yǐ wéi shǒu dé, wèi bù rú bǐ yǐ.
是时,秦章华大夫在侧,因进而称曰:"今夫宋玉盛称邻之女,以为美色,愚乱之邪;臣自以为守德,谓不如彼矣。
qiě fú nán chǔ qióng xiàng zhī qiè, yān zú wèi dài wáng yán hū? ruò chén zhī lòu, mù suǒ céng dǔ zhě, wèi gǎn yún yě.
且夫南楚穷巷之妾,焉足为大王言乎?若臣之陋,目所曾睹者,未敢云也。
quot wáng yuē: quot shì wèi guǎ rén shuō zhī.
"王曰:"试为寡人说之。
quot dài fū yuē: quot wěi wěi.
"大夫曰:"唯唯。
chén shǎo céng yuǎn yóu, zhōu lǎn jiǔ tǔ, zú lì wǔ dōu.
臣少曾远游,周览九土,足历五都。
chū xián yáng xī hán dān, cóng róng zhèng wèi qín wěi zhī jiān .
出咸阳、熙邯郸,从容郑、卫、溱 、洧之间 。
shì shí xiàng chūn zhī mò , yíng xià zhī yáng, cāng gēng jiē jiē, qún nǚ chū sāng.
是时向春之末 ,迎夏之阳,鸧鹒喈喈,群女出桑。
cǐ jiāo zhī shū, huá sè hán guāng, tǐ měi róng yě, bù dài shì zhuāng.
此郊之姝,华色含光,体美容冶,不待饰装。
chén guān qí lì zhě, yīn chēng shī yuē:' zūn dà lù xī lǎn zi qū'.
臣观其丽者,因称诗曰:'遵大路兮揽子祛'。
zèng yǐ fāng huá cí shén miào.
赠以芳华辞甚妙。
yú shì chǔ zǐ huǎng ruò yǒu wàng ér bù lái, hū ruò yǒu lái ér bú jiàn.
于是处子怳若有望而不来,忽若有来而不见。
yì mì tǐ shū, fǔ yǎng yì guān hán xǐ wēi xiào, qiè shì liú miǎn.
意密体疏,俯仰异观;含喜微笑,窃视流眄。
fù chēng shī yuē:' mèi chūn fēng xī fā xiān róng, jié zhāi qí xī huì yīn shēng, zèng wǒ rú cǐ xī bù rú wú shēng.
复称诗曰:'寐春风兮发鲜荣,洁斋俟兮惠音声,赠我如此兮不如无生。
' yīn qiān yán ér cí bì.
'因迁延而辞避。
gài tú yǐ wēi cí xiāng gǎn dòng.
盖徒以微辞相感动。
jīng shén xiāng yī píng mù yù qí yán, xīn gù qí yì, yáng shī shǒu lǐ, zhōng bù guò chà, gù zú chēng yě.
精神相依凭;目欲其颜,心顾其义,扬《诗》守礼,终不过差,故足称也。
quot
"
yú shì chǔ wáng chēng shàn, sòng yù suì bù tuì.
于是楚王称善,宋玉遂不退。