[ 得一士焉 ]全诗拼音读音对照参考

dú mèng cháng jūn chuán
读孟尝君传

shì jiē chēng mèng cháng jūn néng dé shì, shì yǐ gù guī zhī, ér zú lài qí lì yǐ tuō yú hǔ bào zhī qín.
世皆称孟尝君能得士，士以故归之，而卒赖其力以脱于虎豹之秦。
jiē hū! mèng cháng jūn tè jī míng gǒu dào zhī xióng ěr, qǐ zú yǐ yán dé shì? bù rán, shàn qí zhī qiáng, dé yī shì yān, yí kě yǐ nán miàn ér zhì qín, shàng hé qǔ jī míng gǒu dào zhī lì zāi? fū jī míng gǒu dào zhī chū qí mén, cǐ shì zhī suǒ yǐ bù zhì yě.
嗟乎！孟尝君特鸡鸣狗盗之雄耳，岂足以言得士？不然，擅齐之强，得一士焉，宜可以南面而制秦，尚何取鸡鸣狗盗之力哉？夫鸡鸣狗盗之出其门，此士之所以不至也。