齐天乐·萤
碧痕初化池塘草,荧(yíg)荧野光相趁。扇薄星流,盘明露滴,零落秋原飞磷(lí)。练裳暗近。记穿柳生凉,度荷分暝(míg)。误我残编,翠囊(ág)空叹梦无准。
楼阴时过数点,倚阑(lá)人未睡,曾赋幽恨。汉苑飘苔,秦陵坠叶,千古凄凉不尽。何人为省(xǐg)?但隔水余晖(huī),傍林残影。已觉萧疏,更堪秋夜永!
齐天乐·萤,宋代王沂孙
碧痕初化池塘草,荧(yíng)荧野光相趁。扇薄星流,盘明露滴,零落秋原飞磷(lín)。练裳暗近。记穿柳生凉,度荷分暝(míng)。误我残编,翠囊(náng)空叹梦无准。
楼阴时过数点,倚阑(lán)人未睡,曾赋幽恨。汉苑飘苔,秦陵坠叶,千古凄凉不尽。何人为省(xǐng)?但隔水余晖(huī),傍林残影。已觉萧疏,更堪秋夜永!