秦qín女nǚ休xiū行xíng
西xī门mén秦qín氏shì女nǚ,,秀xiù色sè如rú琼qióng花huā。。
手shǒu挥huī白bái杨yáng刀dāo,,清qīng昼zhòu杀shā雠chóu((cchhóóuu))家jiā。。
罗luó袖xiù洒sǎ赤chì血xuè,,英yīng声shēng凌líng紫zǐ霞xiá((xxiiáá))。。
直zhí上shàng西xī山shān去qù,,关guān吏lì((llìì))相xiāng邀yāo遮zhē。。
婿xù((xxùù))为wèi燕yàn国guó王wáng,,身shēn被bèi诏zhào狱yù加jiā。。
犯fàn刑xíng若ruò履lǚ((llǚǚ))虎hǔ,,不bù畏wèi落luò爪zhǎo牙yá。。
素sù颈jǐng未wèi及jí断duàn,,摧cuī眉méi伏fú泥ní沙shā。。
金jīn鸡jī忽hū放fàng赦shè,,大dà辟pì得dé宽kuān赊shē。。
何hé惭cán聂niè政zhèng姊zǐ,,万wàn古gǔ共gòng惊jīng嗟jiē。。
西门秦氏女,秀色如琼花。
手挥白杨刀,清昼杀雠(chóu)家。
罗袖洒赤血,英声凌紫霞(xiá)。
直上西山去,关吏(lì)相邀遮。
婿(xù)为燕国王,身被诏狱加。
犯刑若履(lǚ)虎,不畏落爪牙。
素颈未及断,摧眉伏泥沙。
金鸡忽放赦,大辟得宽赊。
何惭聂政姊,万古共惊嗟。