水shuǐ调diào歌gē头tóu过guò大dà散sàn关guān
行xíng尽jǐn碧bì溪xī曲qū,,渐jiàn到dào乱luàn山shān中zhōng。。山shān中zhōng白bái日rì无wú色sè,,虎hǔ啸xiào谷gǔ生shēng风fēng。。万wàn仞rèn崩bēng崖yá叠dié嶂zhàng,,千qiān岁suì枯kū藤téng怪guài树shù,,岚lán翠cuì自zì蒙méng蒙méng。。我wǒ马mǎ汗hàn如rú雨yǔ,,修xiū径jìng转zhuǎn层céng空kōng。。登dēng绝jué顶dǐng,,览lǎn元yuán化huà,,意yì难nán穷qióng。。群qún峰fēng半bàn落luò天tiān外wài,,灭miè没méi度dù秋qiū鸿hóng。。男nán子zi平píng生shēng大dà志zhì,,造zào物wù当dāng年nián真zhēn巧qiǎo,,相xiāng对duì孰shú为wèi雄xióng。。老lǎo去qù卧wò丘qiū壑hè,,说shuō此cǐ诧chà儿ér童tóng。。
行尽碧溪曲,渐到乱山中。山中白日无色,虎啸谷生风。万仞崩崖叠嶂,千岁枯藤怪树,岚翠自蒙蒙。我马汗如雨,修径转层空。登绝顶,览元化,意难穷。群峰半落天外,灭没度秋鸿。男子平生大志,造物当年真巧,相对孰为雄。老去卧丘壑,说此诧儿童。