古gǔ风fēng其qí四sì十shí七qī
桃táo花huā开kāi东dōng园yuán。。
含hán笑xiào夸kuā白bái日rì。。
偶ǒu蒙méng东dōng风fēng荣róng。。
生shēng此cǐ艳yàn阳yáng质zhì。。((生shēng一yī作zuò矜jīn))
岂qǐ无wú佳jiā人rén色sè。。
但dàn恐kǒng花huā不bù实shí。。
宛wǎn转zhuǎn龙lóng火huǒ飞fēi。。
零líng落luò早zǎo相xiāng失shī。。
讵jù知zhī南nán山shān松sōng。。
独dú立lì自zì萧xiāo瑟sè。。
此cǐ诗shī一yī作zuò
芙fú蓉róng娇jiāo绿lǜ波bō。。
桃táo李lǐ夸kuā白bái日rì。。
偶ǒu蒙méng春chūn风fēng荣róng。。
生shēng此cǐ艳yàn阳yáng质zhì。。
零líng落luò互hù相xiāng失shī。。
讵jù知zhī凌líng寒hán松sōng。。
千qiān载zài长zhǎng守shǒu一yī。。
桃花开东园。
含笑夸白日。
偶蒙东风荣。
生此艳阳质。(生一作矜)
岂无佳人色。
但恐花不实。
宛转龙火飞。
零落早相失。
讵知南山松。
独立自萧瑟。
此诗一作
芙蓉娇绿波。
桃李夸白日。
偶蒙春风荣。
生此艳阳质。
零落互相失。
讵知凌寒松。
千载长守一。