黄huáng山shān诗shī其qí一yī
峡xiá壁bì仙xiān掌zhǎng立lì,,细xì路lù纹wén在zài掌zhǎng。。久jiǔ别bié莲lián花huā峰fēng,,十shí年nián如rú更gèng长zhǎng。。
万wàn石shí相xiāng玲líng珑lóng,,叠dié出chū群qún山shān上shàng。。云yún峦luán时shí绝jué续xù,,泉quán声shēng日rì奔bēn放fàng。。
泱yāng漭mǎng天tiān为wèi岸àn,,扶fú难nán感gǎn藜lí杖zhàng。。绝jué巅diān峙zhì峭qiào石shí,,生shēng成chéng非fēi一yī状zhuàng。。
要yào知zhī颖yǐng露lù奇qí,,只zhǐ在zài蟠pán根gēn广guǎng。。奇qí绝jué飞fēi来lái石shí,,何hé年nián巧qiǎo安ān放fàng。。
谓wèi坠zhuì上shàng空kōng空kōng,,谓wèi崩bēng绝jué依yī傍bàng。。莫mò穷qióng结jié构gòu原yuán,,弥mí惊jīng孤gū立lì壮zhuàng。。
峡壁仙掌立,细路纹在掌。久别莲花峰,十年如更长。
万石相玲珑,叠出群山上。云峦时绝续,泉声日奔放。
泱漭天为岸,扶难感藜杖。绝巅峙峭石,生成非一状。
要知颖露奇,只在蟠根广。奇绝飞来石,何年巧安放。
谓坠上空空,谓崩绝依傍。莫穷结构原,弥惊孤立壮。