哭kū夹jiā山shān先xiān生shēng时shí先xiān伯bó修xiū归guī窆biǎn
河hé阳yáng三sān度dù放fàng花huā春chūn,,毕bì竟jìng抛pāo他tā凫fú舄xì身shēn。。左zuǒ手shǒu直zhí教jiào持chí老lǎo子zi,,空kōng闺guī断duàn不bù哭kū佳jiā人rén。。
苔tái深shēn旧jiù灶zào丹dān池chí冷lěng,,胞bāo发fā金jīn台tái白bái朵duǒ新xīn。。泪lèi眼yǎn一yī丝sī能néng几jǐ许xǔ,,那nà堪kān分fēn洒sǎ两liǎng家jiā尘chén。。
河阳三度放花春,毕竟抛他凫舄身。左手直教持老子,空闺断不哭佳人。
苔深旧灶丹池冷,胞发金台白朵新。泪眼一丝能几许,那堪分洒两家尘。