送sòng孙sūn志zhì康kāng赴fù高gāo阳yáng
三sān觞shāng草cǎo草cǎo岂qǐ足zú饮yǐn,,聊liáo具jù数shù刻kè留liú君jūn欢huān。。
年nián来lái故gù友yǒu半bàn零líng落luò,,每měi念niàn及jí此cǐ伤shāng肺fèi肝gān。。
淮huái阳yáng穷qióng栖qī幸xìng见jiàn子zi,,胸xiōng中zhōng郁yù结jié为wèi少shǎo宽kuān。。
奈nài何hé舍shě我wǒ去qù不bù顾gù,,薄báo宦huàn谋móu食shí何hé艰jiān难nán。。
陈chén郊jiāo穷qióng秋qiū苦kǔ雨yǔ霁jì,,积jī雨yǔ未wèi受shòu短duǎn日rì干gàn。。
念niàn君jūn匹pǐ马mǎ走zǒu坡pō圻qí,,蒙méng犯fàn霜shuāng雪xuě勤qín征zhēng鞍ān。。
吾wú遭zāo坎kǎn壈lǎn皆jiē自zì取qǔ,,之zhī燕yàn何hé得dé南nán其qí辕yuán。。
虽suī然rán男nán子zi岂qǐ常cháng尔ěr,,且qiě复fù养yǎng此cǐ凌líng云yún翰hàn。。
三觞草草岂足饮,聊具数刻留君欢。
年来故友半零落,每念及此伤肺肝。
淮阳穷栖幸见子,胸中郁结为少宽。
奈何舍我去不顾,薄宦谋食何艰难。
陈郊穷秋苦雨霁,积雨未受短日干。
念君匹马走坡圻,蒙犯霜雪勤征鞍。
吾遭坎壈皆自取,之燕何得南其辕。
虽然男子岂常尔,且复养此凌云翰。