题tí赵zhào魏wèi公gōng秋qiū林lín晓xiǎo行xíng画huà卷juǎn
王wáng孙sūn爱ài画huà心xīn独dú苦kǔ,,下xià笔bǐ天tiān机jī妙miào今jīn古gǔ。。
凉liáng风fēng萧xiāo萧xiāo凉liáng日rì落luò,,蹇jiǎn驴lǘ载zài我wǒ出chū林lín莽mǎng。。
黄huáng叶yè打dǎ头tóu秋qiū满mǎn身shēn,,青qīng山shān对duì面miàn如rú故gù人rén。。
不bù须xū觅mì句jù灞bà桥qiáo雪xuě,,何hé用yòng旅lǚ食shí京jīng华huá春chūn。。
忆yì昔xī玉yù堂táng供gōng奉fèng日rì,,一yī二èr词cí臣chén同tóng夜yè直zhí。。
青qīng绫líng被bèi冷lěng露lù华huá浓nóng,,金jīn莲lián烛zhú残cán河hé汉hàn没méi。。
鸡jī栖qī树shù底dǐ声shēng喔ō喔ō,,鹤hè立lì螭chī坳ào望wàng珠zhū箔bó。。
凫fú緌ruí散sàn乱luàn不bù成chéng双shuāng,,归guī老lǎo林lín泉quán有yǒu余yú乐lè。。
临lín风fēng掩yǎn卷juǎn老lǎo泪lèi落luò,,此cǐ画huà此cǐ人rén那nà可kě作zuò。。
王孙爱画心独苦,下笔天机妙今古。
凉风萧萧凉日落,蹇驴载我出林莽。
黄叶打头秋满身,青山对面如故人。
不须觅句灞桥雪,何用旅食京华春。
忆昔玉堂供奉日,一二词臣同夜直。
青绫被冷露华浓,金莲烛残河汉没。
鸡栖树底声喔喔,鹤立螭坳望珠箔。
凫緌散乱不成双,归老林泉有余乐。
临风掩卷老泪落,此画此人那可作。