登dēng云yún间jiān阁gé
昔xī年nián严yán大dà夫fū,,偶ǒu来lái急jí迁qiān谪zhé。。
我wǒ本běn麋mí鹿lù姿zī,,得dé此cǐ已yǐ自zì适shì。。
乘chéng闲xián陟zhì上shàng方fāng,,遍biàn寻xún唐táng人rén石shí。。
岂qǐ期qī当dāng三sān伏fú,,一yī天tiān云yún四sì幕mù。。
快kuài哉zāi风fēng时shí来lái,,万wàn籁lài相xiāng呼hū吸xī。。
雨yǔ余yú禾hé麻má润rùn,,是shì山shān皆jiē喜xǐ色sè。。
一yī杯bēi倾qīng晚wǎn饮yǐn,,绿lǜ瓜guā间jiān朱zhū实shí。。
是shì非fēi不bù到dào耳ěr,,休xiū厌yàn山shān城chéng寂jì。。
树shù影yǐng抹mǒ横héng烟yān,,角jiǎo声shēng暗àn落luò日rì。。
长zhǎng江jiāng去qù不bù返fǎn,,况kuàng此cǐ百bǎi年nián客kè。。
企qǐ首shǒu老lǎo玉yù仟qiān,,白bái发fā何hé由yóu摘zhāi。。
昔年严大夫,偶来急迁谪。
我本麋鹿姿,得此已自适。
乘闲陟上方,遍寻唐人石。
岂期当三伏,一天云四幕。
快哉风时来,万籁相呼吸。
雨余禾麻润,是山皆喜色。
一杯倾晚饮,绿瓜间朱实。
是非不到耳,休厌山城寂。
树影抹横烟,角声暗落日。
长江去不返,况此百年客。
企首老玉仟,白发何由摘。