望wàng南nán云yún慢màn((木mù芙fú蓉róng))
木mù叶yè轻qīng飞fēi,,乍zhà雨yǔ歇xiē亭tíng皋gāo,,帘lián卷juǎn秋qiū光guāng。。栏lán隈wēi砌qì角jiǎo,,绽zhàn拒jù霜shuāng几jǐ处chù,,蓓bèi深shēn浅qiǎn红hóng芳fāng。。应yīng恨hèn开kāi时shí晚wǎn,,伴bàn翠cuì菊jú、、风fēng前qián并bìng香xiāng。。晓xiǎo来lái寒hán露lù,,嫩nèn脸liǎn低dī凝níng,,似shì带dài啼tí妆zhuāng。。堪kān伤shāng。。记jì得dé佳jiā人rén,,当dāng时shí怨yuàn别bié,,盈yíng腮sāi泪lèi粉fěn行xíng行xíng。。而ér今jīn最zuì苦kǔ,,奈nài千qiān里lǐ身shēn心xīn,,两liǎng处chù凄qī凉liáng。。感gǎn物wù成chéng消xiāo黯àn,,念niàn旧jiù欢huān、、空kōng劳láo寸cùn肠cháng。。月yuè斜xié残cán漏lòu,,梦mèng断duàn孤gū帏wéi,,一yī枕zhěn思sī量liàng。。
木叶轻飞,乍雨歇亭皋,帘卷秋光。栏隈砌角,绽拒霜几处,蓓深浅红芳。应恨开时晚,伴翠菊、风前并香。晓来寒露,嫩脸低凝,似带啼妆。堪伤。记得佳人,当时怨别,盈腮泪粉行行。而今最苦,奈千里身心,两处凄凉。感物成消黯,念旧欢、空劳寸肠。月斜残漏,梦断孤帏,一枕思量。