"维万世之安" 全诗拼音读音对照参考
qín chǔ zhī jì yuè biǎo
秦楚之际月表
tài shǐ gōng dú qín chǔ zhī jì, yuē: chū zuò nán, fā yú chén shè nüè lì miè qín zì xiàng shì bō luàn zhū bào, píng dìng hǎi nèi, zú jiàn dì zuò, chéng yú hàn jiā.
太史公读秦楚之际，曰：初作难，发于陈涉；虐戾灭秦自项氏；拨乱诛暴，平定海内，卒践帝祚，成于汉家。
wǔ nián zhī jiān, hào lìng sān shàn, zì shēng mín yǐ lái, wèi shǐ yǒu shòu mìng ruò sī zhī jí yě! xī yú xià zhī xìng, jī shàn lèi gōng shù shí nián, dé qià bǎi xìng, shè xíng zhèng shì, kǎo zhī yú tiān, rán hòu zài wèi.
五年之间，号令三嬗，自生民以来，未始有受命若斯之亟也！昔虞、夏之兴，积善累功数十年，德洽百姓，摄行政事，考之于天，然后在位。
tāng wǔ zhī wáng, nǎi yóu qì hòu jì, xiū rén xíng yì shí yú shì, bù qī ér huì mèng jīn bā bǎi zhū hóu, yóu yǐ wéi wèi kě, qí hòu nǎi fàng shì.
汤、武之王，乃由契、后稷，修仁行义十余世，不期而会孟津八百诸侯，犹以为未可，其后乃放弑。
qín qǐ xiāng gōng, zhāng yú wén móu, xiàn xiào zhī hòu, shāo yǐ cán shí liù guó, bǎi yǒu yú zài, zhì shǐ huáng nǎi néng bìng guàn dài zhī lún.
秦起襄公，章于文、缪，献、孝之后，稍以蚕食六国，百有余载，至始皇乃能并冠带之伦。
yǐ dé ruò bǐ, yòng lì rú cǐ, gài yī tǒng ruò sī zhī nán yě! qín jì chēng dì, huàn bīng gé bù xiū, yǐ yǒu zhū hóu yě, yú shì wú chǐ tǔ zhī fēng, duò huài míng chéng, xiāo fēng dí, chú háo jié, wéi wàn shì zhī ān.
以德若彼，用力如此，盖一统若斯之难也！秦既称帝，患兵革不休，以有诸侯也，于是无尺土之封，堕坏名城，销锋镝，锄豪杰，维万世之安。
rán wáng jī zhī xìng, qǐ yú lǘ xiàng, hé cóng tǎo fá, yì yú sān dài.
然王迹之兴，起于闾巷，合从讨伐，轶于三代。
xiāng qín zhī jìn, shì zú yǐ zī xián zhě wèi qū chú nán ěr, gù fèn fā qí suǒ wéi tiān xià xióng, ān zài wú tǔ bù wáng? cǐ nǎi chuán zhī suǒ wèi dà shèng hū? qǐ fēi tiān zāi? qǐ fēi tiān zāi? fēi dà shèng shú néng dāng cǐ shòu mìng ér dì zhě hū?
乡秦之禁，适足以资贤者为驱除难耳，故奋发其所为天下雄，安在无土不王？此乃传之所谓大圣乎？岂非天哉？岂非天哉？非大圣孰能当此受命而帝者乎？