"此君子之朋也" 全诗拼音读音对照参考
péng dǎng lùn
朋党论
chén wén péng dǎng zhī shuō, zì gǔ yǒu zhī, wéi xìng rén jūn biàn qí jūn zǐ xiǎo rén ér yǐ.
臣闻朋党之说，自古有之，惟幸人君辨其君子小人而已。
dà fán jūn zǐ yǔ jūn zǐ yǐ tóng dào wèi péng, xiǎo rén yǔ xiǎo rén yǐ tóng lì wèi péng, cǐ zì rán zhī lǐ yě.
大凡君子与君子以同道为朋，小人与小人以同利为朋，此自然之理也。
rán chén wèi xiǎo rén wú péng, wéi jūn zǐ zé yǒu zhī.
然臣谓小人无朋，惟君子则有之。
qí gù hé zāi? xiǎo rén suǒ hǎo zhě lù lì yě, suǒ tān zhě cái huò yě.
其故何哉？小人所好者禄利也，所贪者财货也。
dāng qí tóng lì zhī shí, zàn xiāng dǎng yǐn yǐ wéi péng zhě, wěi yě jí qí jiàn lì ér zhēng xiān, huò lì jǐn ér jiāo shū, zé fǎn xiāng zéi hài, suī qí xiōng dì qīn qī, bù néng zì bǎo.
当其同利之时，暂相党引以为朋者，伪也；及其见利而争先，或利尽而交疏，则反相贼害，虽其兄弟亲戚，不能自保。
gù chén wèi xiǎo rén wú péng, qí zàn wèi péng zhě, wěi yě.
故臣谓小人无朋，其暂为朋者，伪也。
jūn zǐ zé bù rán.
君子则不然。
suǒ shǒu zhě dào yì, suǒ xíng zhě zhōng xìn, suǒ xī zhě míng jié.
所守者道义，所行者忠信，所惜者名节。
yǐ zhī xiū shēn, zé tóng dào ér xiāng yì yǐ zhī shì guó, zé tóng xīn ér gòng jì zhōng shǐ rú yī, cǐ jūn zǐ zhī péng yě.
以之修身，则同道而相益；以之事国，则同心而共济；终始如一，此君子之朋也。
gù wéi rén jūn zhě, dàn dāng tuì xiǎo rén zhī wěi péng, yòng jūn zǐ zhī zhēn péng, zé tiān xià zhì yǐ.
故为人君者，但当退小人之伪朋，用君子之真朋，则天下治矣。
yáo zhī shí, xiǎo rén gòng gōng huān dōu děng sì rén wéi yī péng, jūn zǐ bā yuán bā kǎi shí liù rén wéi yī péng.
尧之时，小人共工、驩兜等四人为一朋，君子八元、八恺十六人为一朋。
shùn zuǒ yáo, tuì sì xiōng xiǎo rén zhī péng, ér jìn yuán kǎi jūn zǐ zhī péng, yáo zhī tiān xià dà zhì.
舜佐尧，退四凶小人之朋，而进元、恺君子之朋，尧之天下大治。
jí shùn zì wèi tiān zǐ, ér gāo kuí jì qì děng èr shí èr rén bìng liè yú cháo, gèng xiāng chèn měi, gèng xiāng tuī ràng, fán èr shí èr rén wéi yī péng, ér shùn jiē yòng zhī, tiān xià yì dà zhì.
及舜自为天子，而皋、夔、稷、契等二十二人并列于朝，更相称美，更相推让，凡二十二人为一朋，而舜皆用之，天下亦大治。
shū yuē:" zhòu yǒu chén yì wàn, wéi yì wàn xīn zhōu yǒu chén sān qiān, wéi yī xīn.
《书》曰：“纣有臣亿万，惟亿万心；周有臣三千，惟一心。
" zhòu zhī shí, yì wàn rén gè yì xīn, kě wèi bù wéi péng yǐ, rán zhòu yǐ wáng guó.
”纣之时，亿万人各异心，可谓不为朋矣，然纣以亡国。
zhōu wǔ wáng zhī chén, sān qiān rén wéi yī dà péng, ér zhōu yòng yǐ xìng.
周武王之臣，三千人为一大朋，而周用以兴。
hòu hàn xiàn dì shí, jǐn qǔ tiān xià míng shì qiú jìn zhī, mù wèi dǎng rén.
后汉献帝时，尽取天下名士囚禁之，目为党人。
jí huáng jīn zéi qǐ, hàn shì dà luàn, hòu fāng huǐ wù, jǐn jiě dǎng rén ér shì zhī, rán yǐ wú jiù yǐ.
及黄巾贼起，汉室大乱，后方悔悟，尽解党人而释之，然已无救矣。
táng zhī wǎn nián, jiàn qǐ péng dǎng zhī lùn.
唐之晚年，渐起朋党之论。
jí zhāo zōng shí, jǐn shā cháo zhī míng shì, huò tóu zhī huáng hé, yuē:" cǐ bèi qīng liú, kě tóu zhuó liú.
及昭宗时，尽杀朝之名士，或投之黄河，曰：“此辈清流，可投浊流。
" ér táng suì wáng yǐ.
”而唐遂亡矣。
fū qián shì zhī zhǔ, néng shǐ rén rén yì xīn bù wéi péng, mò rú zhòu néng jìn jué shàn rén wéi péng, mò rú hàn xiàn dì néng zhū lù qīng liú zhī péng, mò rú táng zhāo zōng zhī shì rán jiē luàn wáng qí guó.
夫前世之主，能使人人异心不为朋，莫如纣；能禁绝善人为朋，莫如汉献帝；能诛戮清流之朋，莫如唐昭宗之世；然皆乱亡其国。
gèng xiāng chèn měi tuī ràng ér bù zì yí, mò rú shùn zhī èr shí èr chén, shùn yì bù yí ér jiē yòng zhī rán ér hòu shì bù qiào shùn wèi èr shí èr rén péng dǎng suǒ qī, ér chēng shùn wèi cōng míng zhī shèng zhě, yǐ néng biàn jūn zǐ yǔ xiǎo rén yě.
更相称美推让而不自疑，莫如舜之二十二臣，舜亦不疑而皆用之；然而后世不诮舜为二十二人朋党所欺，而称舜为聪明之圣者，以能辨君子与小人也。
zhōu wǔ zhī shì, jǔ qí guó zhī chén sān qiān rén gòng wèi yī péng, zì gǔ wèi péng zhī duō qiě dà, mò rú zhōu rán zhōu yòng cǐ yǐ xìng zhě, shàn rén suī duō ér bù yàn yě.
周武之世，举其国之臣三千人共为一朋，自古为朋之多且大，莫如周；然周用此以兴者，善人虽多而不厌也。
jiē hū! xīng wáng zhì luàn zhī jī, wéi rén jūn zhě, kě yǐ jiàn yǐ.
嗟呼！兴亡治乱之迹，为人君者，可以鉴矣。