"安阳韩性闻而异之" 全诗拼音读音对照参考
wáng miǎn hào xué
王冕好学
wáng miǎn zhě, zhū jì rén.
王冕者，诸暨人。
qī bā suì shí, fù mìng mù niú lǒng shàng, qiè rù xué shè, tīng zhū shēng sòng shū tīng yǐ, zhé mò jì.
七八岁时，父命牧牛陇上，窃入学舍，听诸生诵书；听已，辄默记。
mù guī, wàng qí niú.
暮归，忘其牛。
huò qiān niú lái zé qī tián zhě.
或牵牛来责蹊田者。
fù nù, tà zhī, yǐ ér fù rú chū.
父怒，挞之，已而复如初。
mǔ yuē:" ér chī rú cǐ, hé bù tīng qí suǒ wéi?" miǎn yīn qù, yī sēng sì yǐ jū.
母曰：“儿痴如此，曷不听其所为？”冕因去，依僧寺以居。
yè qián chū, zuò fú xī shàng, zhí cè yìng cháng míng dēng dú zhī, láng láng dá dàn.
夜潜出，坐佛膝上，执策映长明灯读之，琅琅达旦。
fó xiàng duō tǔ ǒu, níng è kě bù miǎn xiǎo ér, tián ruò bú jiàn.
佛像多土偶，狞恶可怖；冕小儿，恬若不见。
ān yáng hán xìng wén ér yì zhī, lù wèi dì zǐ, xué suì wèi tōng rú.
安阳韩性闻而异之,录为弟子,学遂为通儒。
xìng zú, mén rén shì miǎn rú shì xìng.
性卒，门人事冕如事性。
shí miǎn fù yǐ zú, jí yíng mǔ rù yuè chéng jiù yǎng.
时冕父已卒，即迎母入越城就养。
jiǔ zhī, mǔ sī hái gù lǐ, miǎn mǎi bái niú jià mǔ chē, zì bèi gǔ guān fú suí chē hòu.
久之，母思还故里，冕买白牛驾母车，自被古冠服随车后。
xiāng lǐ ér jìng zhē dào shàn xiào, miǎn yì xiào.
乡里儿竞遮道讪笑，冕亦笑。
xuǎn zì yuán shǐ wáng miǎn chuán
选自《元史·王冕传》