寄jì题tí郢yǐng州zhōu白bái雪xuě楼lóu
楚chǔ之zhī襄xiāng王wáng问wèn於yú宋sòng玉yù,,玉yù时shí对duì以yǐ郢yǐng中zhōng歌gē。。
歌gē为wèi白bái雪xuě阳yáng春chūn曲qū,,始shǐ唱chàng千qiān人rén和hé,,
再zài唱chàng百bǎi人rén逐zhú。。至zhì此cǐ和hé者zhě才cái数shù人rén,,
乃nǎi知zhī高gāo调diào难nán随suí俗sú。。後hòu来lái感gǎn慨kǎi起qǐ危wēi楼lóu,,
足zú接jiē浮fú云yún声shēng出chū屋wū。。中zhōng古gǔ客kè应yīng无wú,,
怊chāo怅chàng鲲kūn鱼yú孟mèng诸zhū宿sù。。楼lóu倾qīng复fù构gòu春chūn又yòu春chūn,,
酒jiǔ泻xiè琉liú璃lí烹pēng锦jǐn鳞lín。。青qīng山shān绕rào栏lán看kàn不bù尽jǐn,,
眼yǎn穿chuān荡dàng桨jiǎng石shí城chéng人rén。。去qù知zhī何hé在zài,,
寒hán花huā雨yǔ歛hān自zì生shēng嚬pín。。今jīn闻wén太tài守shǒu新xīn梁liáng栋dòng,,
试shì选xuǎn清qīng喉hóu可kě动dòng尘chén。。
楚之襄王问於宋玉,玉时对以郢中歌。
歌为白雪阳春曲,始唱千人和,
再唱百人逐。至此和者才数人,
乃知高调难随俗。後来感慨起危楼,
足接浮云声出屋。中古客应无,
怊怅鲲鱼孟诸宿。楼倾复构春又春,
酒泻琉璃烹锦鳞。青山绕栏看不尽,
眼穿荡桨石城人。去知何在,
寒花雨歛自生嚬。今闻太守新梁栋,
试选清喉可动尘。