jiāng láng cái yǎn ㄐㄧㄤ ㄌㄤˊ ㄘㄞˊ ㄧㄢˇ 江郎才掩 同“ 江淹才尽 ”。《隋唐演义》第三六回:“ 煬帝 好大喜功,每事自恃有才,及至征蛮草詔,便觉 江郎 才掩。”
The imaginative power in writing has declined
江(jiāng)
郎(láng làng)
才(cái)
掩(yǎn)